Historie

Oorspronkelijk was Erve Kraesgenberg gelegen aan de Dinkel, een meanderend riviertje dat zijn oorsprong heeft in Nordrhein Westfalen om vervolgens bij Losser Nederland binnen te komen en in Denekamp ons land weer te verlaten.

Erve Kraesgenberg, een karakteristieke, door bomen omzoomde huisplaats, maakte hier zo’n 500 jaar geleden deel uit van een reeks boerderijen. Het boerenerf op de oorspronkelijke plaats aan de Dinkel, werd in 1611 gebouwd.

Het was levendigheid alom in die jaren op en rond de boerenerven. Men voorzag waar mogelijk in de eigen levensbehoeften, reden waarom op het Erve Kraesgenberg sprake was van diverse bijgebouwen, gegroepeerd rondom de hoofdboerderij. De bewoners verbouwden hun eigen graan, bakten hun eigen brood, hadden een tuffelkelder voor de winteropslag van aardappelen (tuffelkes), hielden groot en klein vee, hadden een moes- en kruidentuin en vaak ook een boomgaard met fruitbomen. Ook een huisweverij ontbrak doorgaans niet, terwijl op veel boerderijen ook bijenvolken werden gehouden, onder meer voor de productie van honing. Natuurlijk was een dergelijke accommodatie niet voor iedere boer weggelegd.

Erve Kraesgenberg was dan ook niet zomaar een boerenerf. Het werd al ten tijde van de Twentse Marken (begin twaalfde eeuw in Twente opgericht) als aanzienlijk en volgewaard (meer dan 5 ha groot) erf van de graaf van Bentheim aangemerkt. De boer was boerrigter en moest toezien op het naleven van de markenrechten. Deze rechten waren ingesteld om het kappen van hout, het steken van heideplaggen en het aanmaken van veldgronden, tegen te gaan.